24 Het stille klooster
Achter in het stille klooster
Zuster in hun zwarte dracht
Zij verplegen daar de lijders
Die gewond zijn aangebracht
Beide deuren staan wijd open
En een zuster treedt er in
Met een jongeling in haar armen
Die nooit meer ten strijde ging
Beide benen afgeschoten
En daarbij zijn rechter hand
Want hij had zo trouw gestreden
Voor zijn dierbaar vaderland
Achter in het stille klooster
Klopt een droeve moeder aan
Ligt mijn zoon hier zwaar gewond soms
`k Zou zo gaarne tot hem gaan
Arme moeder, sprak de zuster
Uwe zoon, hij leeft niet meer
Al zijn lijden is geweken
Hij stierf voor zijn land en eer
In de kamer aan gekomen
Nam zij `t witte doodskleed af
En in tranen zinkt zij neder
Delf voor hem en mij een graf!
Op het kerkhof ligt begraven
Ene moeder met haar zoon
En nu strijden zij voor eeuwig
Ja voor eeuwig voor Gods troon
Voor uitvoering klik op: https://www.youtube.com/watch?v=XOmVVLMzijE