24 Het stille klooster

Achter in het stille klooster
Zuster in hun zwarte dracht
Zij verplegen daar de lijders
Die gewond zijn aangebracht

Beide deuren staan wijd open
En een zuster treedt er in
Met een jongeling in haar armen
Die nooit meer ten strijde ging

Beide benen afgeschoten
En daarbij zijn rechter hand
Want hij had zo trouw gestreden
Voor zijn dierbaar vaderland

Achter in het stille klooster
Klopt een droeve moeder aan
Ligt mijn zoon hier zwaar gewond soms
`k Zou zo gaarne tot hem gaan

Arme moeder, sprak de zuster
Uwe zoon, hij leeft niet meer
Al zijn lijden is geweken
Hij stierf voor zijn land en eer

In de kamer aan gekomen
Nam zij `t witte doodskleed af
En in tranen zinkt zij neder
Delf voor hem en mij een graf!

Op het kerkhof ligt begraven
Ene moeder met haar zoon
En nu strijden zij voor eeuwig
Ja voor eeuwig voor Gods troon

Voor uitvoering klik op: https://www.youtube.com/watch?v=XOmVVLMzijE